วันพุธที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2558

วันพุธ ที่ 17 มิถุนายน 2558

วันนี้ข้าพเจ้านางสาวนริสรา  เหล่าภักดี มาปฏิบัติหน้าที่ในการรับ-ส่ง เด็กตอนเช้าที่บ้านทิกแล้ง เวลา 9.00 น. เข้าแถวทำกิจกรรมหน้าเสาธง ปัญหาคือ ร้องกรี๊ดแล้วดิ้น  เป็นปัญหาที่เกิดขึ้นตามปกติ  อาจเป็นเพราะด้วยวัยอนุบาลที่ยังเอาแต่ใจตนเองใช้ความรู้สึกของตนเองเป็นศูนย์กลาง  ไม่ค่อยมีเหตุผล  ภาษายังไม่พัฒนาเต็มที่จึงต้องแสดงออกด้วยท่าทางและพฤติกรรมอีกทั้งในเรื่องของพื้นฐานอารมณ์ของเด็กเช่น เด็กที่มีพื้นฐานอารมณ์ร้อนจะปรับตัวยากเลี้ยงยาก  ไม่พอใจจะแสดงอารมณ์ร้อนได้รุนแรงซึ่งส่วนหนึ่งเป็นผลจากการเรียนรู้

          แนวทางแก้ไข  ครูต้องใช้หลักการเรียนรู้กับเด็กโดยถ้าเด็กเรียนรู้ว่าพฤติกรรมใดเป็นพฤติกรรมที่ได้ประโยชน์ต่อตนเอง  เช่นได้รับความสนใจ  เด็กจะร้องหรือนอนดิ้นโดยไม่มีเหตุผล  ให้เบี่ยงเบนความสนใจโดยใช้วิธีนี้ซ้ำ ๆ แล้วในที่สุดจะเลือกร้องหรือลงนอนดิ้นเอง  ถ้าเบี่ยงเบนความสนใจแล้วยังไม่ได้ผล  ให้เมินเฉย  ถ้าเด็กจะร้องแรงขึ้นไปอีก  ในที่สุดเขาก็จะรู้ว่าขืนร้องต่อไปก็ไม่สามารถเรียกร้องความสนใจจากเราได้  เมื่อหยุดร้องก็อธิบายให้เด็กฟังว่า  “คราวหน้าไม่ต้องร้อง  มีอะไรก็บอกครูได้”  อย่างไรก็ตามควรต่องระมัดระวัง  มิให้เด็กได้รับอันตรายในขณะที่นอนดิ้นบนพื้น


         

         

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น